​

Duurzame merken zijn ontstaan uit de passie van de oprichters. Mensen die omwille van ecologische of sociale bezorgheden anders met grondstoffen of productie willen omgaan. Surfers die zien dat de (micro)plastic in de oceaan hun passie kapot maakt. Of mensen die houden van streetwear kleding en geen duurzame kleding volgens hun stijl en smaak vinden. Ze besluiten het daarom maar zelf te doen en starten meestal hun merk vanaf nul. Dit heeft het voordeel dat ze bij het begin over alle stappen kunnen nadenken en de meest duurzame keuzes kunnen maken. Vaak ontdekken ze dan ook dat dat niet zo eenvoudig is.

​

‘gewone’ ketens en merken willen ook inzetten op duurzaamheid – soms oprecht, soms halfslachtig, soms valselijk. Ik schreef deze blog over green washing.

​

Die keuzes moet je ook maken als consument – en het is ook niet zwart-wit. Er zijn zoveel dimensies van duurzaamheid, dat het onmogelijk is om 100¨duurzaam te zijn. Veel hangt (ook) af van jullie waarden en normen. Zo had ik bijvoorbeeld eens een vrouw die tijdens een lezing boos werd omdat ik zei dat seepje ,een natuurlijke wasschil, potentieel een duurzame optie is. Maar die wasschil wordt ingevoerd vanuit Nepal, en dat vond zij niet duurzaam. Het is dus persoonlijk en aan jou om te beslissen wat jij het belangrijkste vindt..

​

Hieronder een aantal verschillende aspecten rond duurzame mode, opgesplitst naar drie domeinen: people, planet en profit. Maar perfectie is niet van deze wereld, ook nog niet in de duurzame mode… Het komt er dus op aan te focussen op wat jij belangrijk vindt, wat haalbaar en betaalbaar is voor jou. Gaandeweg zal je zaken bijleren, en de sector verandert ook erg snel…. het is dus een proces, eerder dan een zwart-wit verhaal.

​

 people

• Krijgen de deelnemers een living wage (leven) in plaats van een minimum wage (overleven)?

• Is het (grotendeels) lokaal gemaakt?

• Is het in Europa gemaakt?

• Is het verder weg gemaakt maar volgens  Fairtrade standaarden?

• kinderarbeid? werkomstandigheden? inspraak? vakbonden?

​

planet

• Hoe wordt vervoer geregeld?

• Welk verpakkingsmateriaal wordt gebruikt?

• Is het gemaakt uit duurzame stoffen? Duurzame stoffen houden rekening met zaken zoals landgebruik, watergebruik, energie, afvalbeheer,..  maar ook leefomstandigheden als er dierlijke materialen gebruikt worden.

• Is het repareerbaar? (helpen de merken hierbij?).

• wat met chemische stoffen zoals verf etc?zowel in de fabriek als in de kleren zelf (dan hoort het bij people misschien)

• wat gebeurt er met de niet-verkochte stukken?

• Hoeveel collecties zijn er op jaarbasis?

• Gaat het merk recycleren? Dus niet enkel inzamelen van oude kleren maar echt plannen hebben om hier iets mee te doen.

• Is het tijdloos?

• Is het kwalitatief?

• Is het moduleerbaar?

​

profit

• ​is het een coöperatieve?

• wie zijn de aandeelhouders?

• wat gebeurt er met de winsten?

​

Zoals gezegd: 100 % duurzaam op al deze vlakken tegelijk, en ook nog economisch rendabel zijn, bestaat nog niet. Ook wij als consument kunnen bijna niet 100 % duurzaam zijn. Ook hier is mildheid nodig. Ik denk dat het veel belangrijker is dat merken eerlijk aangeven wat ze doen, waar ze op botsen en wat hun ambities zijn. Vaak is het een proces binnen het bedrijf, en ook samen met de leveranciers. Het grote merk Armed Angels bijvoorbeeld begeleidde Indische boeren in de transitie naar duurzame katoen. Langetermijn relaties en transparantie zijn hierbij belangrijk. Wat tof is aan dit merk is dat ze heel openlijk bloggen over hun uitdagingen. Ook als er dingen misgaan, wat altijd kan gebeuren, delen ze deze informatie.

​

​