Liefste, We ontmoetten elkaar ondertussen 11 jaar geleden in Peru. Je kan wel stellen dat het liefde op het eerste gezicht was. In onze wittebroodsweken gingen we heel vaak samen op stap. We trokken de jungle in, voeren op de Amazone of zaten gewoon op een terrasje... Elke keer beschermde je mij tegen de zon. Je was altijd mee. De momenten dat je mijn hoofd niet sierde, zat je veilig in mijn tas. Want zo flexibel was en ben je wel. Dat bewonder ik aan jou. Zelfs al zag je een tijd het daglicht niet, daarna straalde je altijd weer zonder een kreukje. Zelfs na al die jaren heb je nog niet ingeboet aan schoonheid. De bloem die je oorspronkelijk had, is er niet meer maar ik vind je nu nog mooier. Gewoon tot de essentie herleid. We hebben zo veel samen meegemaakt. Wat zou ik graag hebben dat je kon praten. Dat we samen herinneringen konden ophalen aan al die fijne momenten samen. Maar je zwijgt gracieus en vergezelt mij gewillig bij elke uitstap. Want ik ook zalig vind, is dat je het met iedereen uit mijn kleerkast kan vinden. Je geeft elke outfit een andere dimensie. Ik hoop dat we samen nog vele mooie avonturen mogen beleven. Bie